Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2011
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 21, 2011
Καλά Χριστούγεννα – Ευτυχισμένο το 2012
...Ἕλκει Βαβυλῶνος ἡ θυγάτηρ παίδας δορικτήτους Δαυΐδ, ἐκ Σιὼν ἐν αὐτῇ, δωροφόρους πέμπει δὲ μάγους παῖδας, τὴν τοῦ Δαυΐδ θεοδόχον θυγατέρα λιτανεύσοντας, διὸ ἀνυμνοῦντες ἀναμέλψωμεν, εὐλογεῖτε ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον, καὶ ὑπερυψούτω, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
Ὄργανα παρέκλινε τὸ πένθος ᾠδῆς, οὗ γὰρ ἦδον ἐν νόθοις οἱ παῖδες Σιών. Βαβυλῶνος, λύει δὲ πλάνην πᾶσαν καὶ μουσικῶν ἁρμονίαν, Βηθλεὲμ ἐξανατείλας Χριστός, δι᾿ ὃ ἀνυμνοῦντες, κτλ.
Σκῦλα Βαβυλὼν τῆς βασιλίδος Σιών καὶ δορίκτητον ὄλβον ἐδέξατο, θησαυροὺς Χριστὸς ἐκ Σιὼν δὲ ταύτης καὶ βασιλεῖς, σὺν ἀστέρι ὁδηγῷ ἀστροπολούντας ἕλκει, κτλ. κτλ.
Καὶ κατὰ τὴν ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν γλώσσαν τὰ ἀνωτέρω παρατεθέντα ἀποσπάσματα, ἀδιστάκτως φρονῶ, ὅτι εἶναι ἐκ τῶν ὡραιοτέρων λεκτικῶν καλλιτεχνημάτων πάσης ἐποχῆς, καὶ τὸ λέγω χάριν ἐκείνων ἐκ τῶν ἡμετέρων, ὅσοι ἐκ προκαταλήψεως νομίζουσιν ὅτι δὲν ἐγράφοντο Ἑλληνικά, κατὰ τὸν Ζ´ καὶ Η´ αἰῶνα, ὑποθέτοντες καλοκαγάθως, ὅτι τὰ παρ᾿ ἡμῶν τῶν σημερινῶν γραφόμενα εἶναι Ἑλληνικά, καὶ ὅτι θ᾿ ἀναγνωσθῶσι ποτὲ ὡς Ἑλληνικὰ ὑπὸ τῶν ἐπιγιγνομένων।
Ὄργανα παρέκλινε τὸ πένθος ᾠδῆς, οὗ γὰρ ἦδον ἐν νόθοις οἱ παῖδες Σιών. Βαβυλῶνος, λύει δὲ πλάνην πᾶσαν καὶ μουσικῶν ἁρμονίαν, Βηθλεὲμ ἐξανατείλας Χριστός, δι᾿ ὃ ἀνυμνοῦντες, κτλ.
Σκῦλα Βαβυλὼν τῆς βασιλίδος Σιών καὶ δορίκτητον ὄλβον ἐδέξατο, θησαυροὺς Χριστὸς ἐκ Σιὼν δὲ ταύτης καὶ βασιλεῖς, σὺν ἀστέρι ὁδηγῷ ἀστροπολούντας ἕλκει, κτλ. κτλ.
Καὶ κατὰ τὴν ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν γλώσσαν τὰ ἀνωτέρω παρατεθέντα ἀποσπάσματα, ἀδιστάκτως φρονῶ, ὅτι εἶναι ἐκ τῶν ὡραιοτέρων λεκτικῶν καλλιτεχνημάτων πάσης ἐποχῆς, καὶ τὸ λέγω χάριν ἐκείνων ἐκ τῶν ἡμετέρων, ὅσοι ἐκ προκαταλήψεως νομίζουσιν ὅτι δὲν ἐγράφοντο Ἑλληνικά, κατὰ τὸν Ζ´ καὶ Η´ αἰῶνα, ὑποθέτοντες καλοκαγάθως, ὅτι τὰ παρ᾿ ἡμῶν τῶν σημερινῶν γραφόμενα εἶναι Ἑλληνικά, καὶ ὅτι θ᾿ ἀναγνωσθῶσι ποτὲ ὡς Ἑλληνικὰ ὑπὸ τῶν ἐπιγιγνομένων।
Τρία άγνωστα θρησκευτικά άρθρα του Παπαδιαμάντη : "Χριστούγεννα" - "Πρωτοχρονιά" - "Φώτα"Από το περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, 1941
Γιώργος Βαλέτας
Πηγές: http://www.myriobiblos.gr/afieromata/christougenna_2003/text2_tria.html
http://thechrist.gr/el/103/papadiamantis-dokimio-christougenna/
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 26, 2011
…με πιο αποτέλεσμα…
Η Δυσαρέσκεια του Σελευκίδου
Δυσαρεστήθηκεν ο Σελευκίδης
Δημήτριος να μάθει που στην Ιταλία
έφθασεν ένας Πτολεμαίος σε τέτοιο χάλι.
Με τρεις ή τέσσαρες δούλους μονάχα·
πτωχοντυμένος και πεζός. Έτσι μια ειρωνία
θα καταντήσουν πια, και παίγνιο μες στην Pώμη
τα γένη των. Που κατά βάθος έγιναν
σαν ένα είδος υπηρέται των Pωμαίων
το ξέρει ο Σελευκίδης, που αυτοί τους δίδουν
κι αυτοί τους παίρνουνε τους θρόνους των
αυθαίρετα, ως επιθυμούν, το ξέρει.
Aλλά τουλάχιστον στο παρουσιαστικό των
ας διατηρούν κάποια μεγαλοπρέπεια·
να μη ξεχνούν που είναι βασιλείς ακόμη,
που λέγονται (αλλοίμονον!) ακόμη βασιλείς.
Γι’ αυτό συγχίσθηκεν ο Σελευκίδης
Δημήτριος· κι αμέσως πρόσφερε στον Πτολεμαίο
ενδύματα ολοπόρφυρα, διάδημα λαμπρό,
βαρύτιμα διαμαντικά, πολλούς
θεράποντας και συνοδούς, τα πιο ακριβά του άλογα,
για να παρουσιασθεί στην Pώμη καθώς πρέπει,
σαν Aλεξανδρινός Γραικός μονάρχης.
Aλλ’ ο Λαγίδης, που ήλθε για την επαιτεία,
ήξερε την δουλειά του και τ’ αρνήθηκε όλα·
διόλου δεν του χρειάζονταν αυτές η πολυτέλειες.
Παληοντυμένος, ταπεινός μπήκε στην Pώμη,
και κόνεψε σ’ ενός μικρού τεχνίτου σπίτι.
Κ’ έπειτα παρουσιάσθηκε σαν κακομοίρης
και σαν πτωχάνθρωπος στην Σύγκλητο,
έτσι με πιο αποτέλεσμα να ζητιανέψει.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1915)
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=85&author_id=60
Δυσαρεστήθηκεν ο Σελευκίδης
Δημήτριος να μάθει που στην Ιταλία
έφθασεν ένας Πτολεμαίος σε τέτοιο χάλι.
Με τρεις ή τέσσαρες δούλους μονάχα·
πτωχοντυμένος και πεζός. Έτσι μια ειρωνία
θα καταντήσουν πια, και παίγνιο μες στην Pώμη
τα γένη των. Που κατά βάθος έγιναν
σαν ένα είδος υπηρέται των Pωμαίων
το ξέρει ο Σελευκίδης, που αυτοί τους δίδουν
κι αυτοί τους παίρνουνε τους θρόνους των
αυθαίρετα, ως επιθυμούν, το ξέρει.
Aλλά τουλάχιστον στο παρουσιαστικό των
ας διατηρούν κάποια μεγαλοπρέπεια·
να μη ξεχνούν που είναι βασιλείς ακόμη,
που λέγονται (αλλοίμονον!) ακόμη βασιλείς.
Γι’ αυτό συγχίσθηκεν ο Σελευκίδης
Δημήτριος· κι αμέσως πρόσφερε στον Πτολεμαίο
ενδύματα ολοπόρφυρα, διάδημα λαμπρό,
βαρύτιμα διαμαντικά, πολλούς
θεράποντας και συνοδούς, τα πιο ακριβά του άλογα,
για να παρουσιασθεί στην Pώμη καθώς πρέπει,
σαν Aλεξανδρινός Γραικός μονάρχης.
Aλλ’ ο Λαγίδης, που ήλθε για την επαιτεία,
ήξερε την δουλειά του και τ’ αρνήθηκε όλα·
διόλου δεν του χρειάζονταν αυτές η πολυτέλειες.
Παληοντυμένος, ταπεινός μπήκε στην Pώμη,
και κόνεψε σ’ ενός μικρού τεχνίτου σπίτι.
Κ’ έπειτα παρουσιάσθηκε σαν κακομοίρης
και σαν πτωχάνθρωπος στην Σύγκλητο,
έτσι με πιο αποτέλεσμα να ζητιανέψει.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1915)
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=85&author_id=60
Πέμπτη, Αυγούστου 25, 2011
Με τον τρόπο του Γ. Σ.
...ψυχὲς μαραγκιασμένες ἀπὸ δημόσιες ἁμαρτίες,
καθένας κι ἕνα ἀξίωμα σὰν τὸ πουλὶ μὲς στὸ κλουβί του.
καθένας κι ἕνα ἀξίωμα σὰν τὸ πουλὶ μὲς στὸ κλουβί του.
Δευτέρα, Ιουνίου 13, 2011
Ακόμη ένα σχόλιο του Αλεξανδρινού...
Σοφοί δε προσιόντων
«Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων,σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.»
Φιλόστρατος. Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον, VIII, Ζ
Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,πλήρεις και μόνοι κάτοιχοι πάντων των φώτων.Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενααντιλαμβάνονται. Η ακοή
αυτών κάποτ' εν ώραις σοβαρών σπουδώνταράττεται. Η μυστική βοήτους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόνέξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
1915
«Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων,σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.»
Φιλόστρατος. Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον, VIII, Ζ
Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,πλήρεις και μόνοι κάτοιχοι πάντων των φώτων.Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενααντιλαμβάνονται. Η ακοή
αυτών κάποτ' εν ώραις σοβαρών σπουδώνταράττεται. Η μυστική βοήτους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόνέξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
1915
Σάββατο, Μαρτίου 05, 2011
Ὅτι τὰ πράγματα δὲν βαίνουν κατ’ εὐχὴν...
Ἐν μεγάλῃ Ἑλληνικῇ ἀποικίᾳ, 200 π.Χ.
Ὅτι τὰ πράγματα δὲν βαίνουν κατ’ εὐχὴν στὴν Ἀποικίαδὲν μέν’ ἡ ἐλαχίστη ἀμφιβολία,καὶ μ’ ὅλο ποὺ ὁπωσοῦν τραβοῦμ’ ἐμπρός,ἴσως, καθὼς νομίζουν οὐκ ὀλίγοι, νὰ ἔφθασε ὁ καιρόςνὰ φέρουμε Πολιτικὸ Ἀναμορφωτή.
Ὅμως τὸ πρόσκομμα κ’ ἡ δυσκολίαεἶναι ποὺ κάμνουνε μιὰ ἱστορίαμεγάλη κάθε πρᾶγμα οἱ Ἀναμορφωταὶαὐτοί. (Εὐτύχημα θὰ ἦταν ἂν ποτὲδὲν τοὺς χρειάζονταν κανείς). Γιὰ κάθε τί,γιὰ τὸ παραμικρὸ ρωτοῦνε κ’ ἐξετάζουν,κ’ εὐθύς στὸν νοῦ τους ριζικὲς μεταρρυθμίσεις βάζουν,μὲ τὴν ἀπαίτησι νὰ ἐκτελεσθοῦν ἄνευ ἀναβολῆς.
Ἔχουνε κσὶ μιὰ κλίσι στὲς θυσίες.Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὴν κτῆσιν σας ἐκείνη·ἡ κατοχή σας εἶν’ ἐπισφαλής:ἡ τέτοιες κτήσεις ἀκριβῶς βλάπτουν τὲς Ἀποικίες.Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὴν πρόσοδον αὐτή,κι ἀπὸ τὴν ἄλληνα τὴν συναφῆ,κι ἀπὸ τὴν τρίτη τούτην: ὡς συνέπεια φυσική·εἶναι μὲν οὐσιώδεις, ἀλλὰ τὶ νὰ γίνει;σᾶς δημιουργοῦν μιὰ ἐπιβλαβῆ εὐθύνη.
Κι ὅσο στὸν ἔλεγχό τους προχωροῦνε,βρίσκουν καὶ βρίσκουν περιττά, καὶ νὰ παυθοῦν ζητοῦνε·πράγματα ποὺ ὅμως δύσκολα τὰ καταργεῖ κανείς.
Κι ὅταν, μὲ τὸ καλό, τελειώσουνε τὴν ἐργασία,κι ὁρίσαντες καὶ περικόψαντες τὸ πᾶν λεπτομερῶς,ἀπέλθουν, παίρνοντας καὶ τὴν δικαία μισθοδοσία,νὰ δοῦμε τὶ ἀπομένει πιά, μετὰτόση δεινότητα χειρουργική.
Ἴσως δὲν ἔφθασεν ἀκόμη ὁ καιρός.Νὰ μὴ βιαζόμεθα· εἶν’ ἐπικίνδυνον πρᾶγμα ἡ βία.Τὰ πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.Ἔχει ἄτοπα πολλά, βεβαίως καὶ δυστυχῶς, ἡ Ἀποικία.Ὅμως ὑπάρχει τὶ τὸ ἀνθρώπινον χωρὶς ἀτέλεια;Καὶ τέλος πάντων, νά, τραβοῦμ’ ἐμπρός.
Κων। Καβάφης, 1928, ἐκδόσεις Ἴκαρος
Αναδημοσίευση από: http://polytoniko.wordpress.com/
Ὅτι τὰ πράγματα δὲν βαίνουν κατ’ εὐχὴν στὴν Ἀποικίαδὲν μέν’ ἡ ἐλαχίστη ἀμφιβολία,καὶ μ’ ὅλο ποὺ ὁπωσοῦν τραβοῦμ’ ἐμπρός,ἴσως, καθὼς νομίζουν οὐκ ὀλίγοι, νὰ ἔφθασε ὁ καιρόςνὰ φέρουμε Πολιτικὸ Ἀναμορφωτή.
Ὅμως τὸ πρόσκομμα κ’ ἡ δυσκολίαεἶναι ποὺ κάμνουνε μιὰ ἱστορίαμεγάλη κάθε πρᾶγμα οἱ Ἀναμορφωταὶαὐτοί. (Εὐτύχημα θὰ ἦταν ἂν ποτὲδὲν τοὺς χρειάζονταν κανείς). Γιὰ κάθε τί,γιὰ τὸ παραμικρὸ ρωτοῦνε κ’ ἐξετάζουν,κ’ εὐθύς στὸν νοῦ τους ριζικὲς μεταρρυθμίσεις βάζουν,μὲ τὴν ἀπαίτησι νὰ ἐκτελεσθοῦν ἄνευ ἀναβολῆς.
Ἔχουνε κσὶ μιὰ κλίσι στὲς θυσίες.Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὴν κτῆσιν σας ἐκείνη·ἡ κατοχή σας εἶν’ ἐπισφαλής:ἡ τέτοιες κτήσεις ἀκριβῶς βλάπτουν τὲς Ἀποικίες.Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὴν πρόσοδον αὐτή,κι ἀπὸ τὴν ἄλληνα τὴν συναφῆ,κι ἀπὸ τὴν τρίτη τούτην: ὡς συνέπεια φυσική·εἶναι μὲν οὐσιώδεις, ἀλλὰ τὶ νὰ γίνει;σᾶς δημιουργοῦν μιὰ ἐπιβλαβῆ εὐθύνη.
Κι ὅσο στὸν ἔλεγχό τους προχωροῦνε,βρίσκουν καὶ βρίσκουν περιττά, καὶ νὰ παυθοῦν ζητοῦνε·πράγματα ποὺ ὅμως δύσκολα τὰ καταργεῖ κανείς.
Κι ὅταν, μὲ τὸ καλό, τελειώσουνε τὴν ἐργασία,κι ὁρίσαντες καὶ περικόψαντες τὸ πᾶν λεπτομερῶς,ἀπέλθουν, παίρνοντας καὶ τὴν δικαία μισθοδοσία,νὰ δοῦμε τὶ ἀπομένει πιά, μετὰτόση δεινότητα χειρουργική.
Ἴσως δὲν ἔφθασεν ἀκόμη ὁ καιρός.Νὰ μὴ βιαζόμεθα· εἶν’ ἐπικίνδυνον πρᾶγμα ἡ βία.Τὰ πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.Ἔχει ἄτοπα πολλά, βεβαίως καὶ δυστυχῶς, ἡ Ἀποικία.Ὅμως ὑπάρχει τὶ τὸ ἀνθρώπινον χωρὶς ἀτέλεια;Καὶ τέλος πάντων, νά, τραβοῦμ’ ἐμπρός.
Κων। Καβάφης, 1928, ἐκδόσεις Ἴκαρος
Αναδημοσίευση από: http://polytoniko.wordpress.com/
Χαρταετοί
Ὁ μικρὸς Ναυτίλος
Ὅτι μπόρεσα ν΄ ἀποχτήσω μία ζωὴ ἀπὸ πράξεις ὁρατὲς γιὰ ὅλους, ἑπομένως νὰ κερδίσω τὴν ἴδια μου διαφάνεια, τὸ χρωστῶ σ΄ ἕνα εἶδος εἰδικοῦ θάρρους ποὺ μοῦ ῾δωκεν ἡ Ποίηση: νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει.
Δὲν παίζω μὲ τὰ λόγια. Μιλῶ γιὰ τὴν κίνηση ποὺ ἀνακαλύπτει κανεὶς νὰ σημειώνεται μέσα στὴ «στιγμή» ὅταν καταφέρει νὰ τὴν ἀνοίξει καὶ νὰ τῆς δώσει διάρκεια. Ὁπόταν, πραγματικά, καὶ ἡ Θλίψις γίνεται Χάρις καὶ ἡ Χάρις Ἄγγελος· ἡ Εὐτυχία Μοναχὴ καὶ ἡ Μοναχὴ Εὐτυχία.
μὲ λευκές, μακριὲς πτυχὲς πάνω ἀπὸ τὸ κενὸ ἕνα κενὸ γεμάτο σταγόνες πουλιῶν, αὖρες βασιλικοῦ καὶ συριγμοὺς ὑπόκωφου Παραδείσου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
